We waren met 22 spelers aanwezig om de 20e Internationale Youth Cup in Hasselt. Een toernooi waar je zeker drie dagen lekker veel speelt. Dit jaar waren er weer spelers die voor de zoveelste keer mee gaan, dus weten hoe leuk het is. Maar er waren er ook bij die voor de eerste keer mee gingen. En voor hen was natuurlijk alles nieuw. Maar toen we bij de nieuwe spelers gingen vragen wat ze er van vonden, kwamen ze telkens op het zelfde uit:`leuk`.
Hoe verging het onze spelers in het enkel toernooi?
Op zaterdag waren de voorronden en konden de spelers zich rechtstreeks plaatsen voor het hoofdtoernooi. En dat lukte maar een paar spelers van ons. De meesten moesten via een kwalificatie toernooi op zondagmiddag het nog een keer op nieuw proberen om in het hoofdtoernooi te komen. Maar gezien de sterkte van de tegenstanders die hier rond liepen was dit voor velen niet mogelijk. Maar de spelers die wel het hoofdtoernooi haalden, kregen nog meer tegenstand. Want elke ronde werd sterker en sterker. Alleen Daan Goossens, die bij de pupillen speelde, lukte het om zo ver te komen dat hij op zondagavond het podium mocht beklimmen. Want met een mooie 3e plaats kon hij dik tevreden zijn.
Het team toernooi
Ook hier in deed elk team drie dagen lang hun best om zo hoog mogelijk te komen. Maar wat het meeste opviel was dat iedereen op maandag eigenlijk het beste tafeltennis liet zien, hier al wat eindresultaten van de teams.
Jongens kadetten elite
15e Sjoerd,Koen en Tim
17e Edwin,Fabio en Jan
18e Benjamin,Jules en Dylan
Jongens Pupillen elite
17e Max,Daniel en Daan
Jongens pupillen
10e Pieter,Pepijn en Wouter
Meisjes Pupillen
8e Chantal en Emma
Meisjes kadetten Elite
8e Rian en Anniek
En dan hadden we ook nog een team meisjes junioren. Waar Romy eerst alleen stond, maar met een beetje hulp van de organisatie kreeg Romy zo kleine 10 minuten voor aanvang van het toernooi te horen dat ze hulp kreeg van twee nieuwe teamgenoten. Dit waren twee speelster uit Ierland Chloe O´Halloran en Hannah Lynch Dawson. Het voordeel was dat Romy nu ook een team toernooi kon spelen, en alvast wat oefenen met Engels. Dit lukte beide heel aardig. Of eigenlijk zo goed dat het al na de eerste wedstrijd een team was. En dat team werd bij elke wedstrijd beter en beter. Het werd zelfs zo een team dat op de maandag Romy op eens in een groen shirt rond liep! Nu zal je denken wat is daar zo appart aan. Nou op de achterkant van dat groene shirt stond Ierland. Dus Romy speelde in het nationale shirt van Ierland. Nu zal je denken waarom trok ze dat shirt pas op maandag aan. Nou omdat altijd op maandag de finales van het team toernooi worden gespeeld. Want dit team stond gewoon in de finale. En dankzij een 3- 0 overwinning op Limburg won het team van STAG Rijswijk spelend in een Iers shirt het toernooi en mocht Romy voor de zoveelste keer tijdens haar aanwezigheden op de IYC weer op het podium staan. De Ierse ploeg was zo tevreden over Romy dat ze haar probeerden over te halen om voortaan voor Ierland uit te komen. Daar gaat Romy nog over nadenken, en of ze dat gaat doen is nog maar de vraag. Een voordeel heeft ze al want ze weten al wel haar maat. Want het shirt van Ierland mocht Romy al houden.
Maar naast het toernooi bestaat de IYC ook voor een gedeelte uit gezelligheid. En ook dit jaar was het weer gezellig op de camping. En ook de ouders die al vaker zijn mee geweest en ook de ouders die voor de eerste keer zijn mee geweest vonden het allemaal een goed georganiseerd en gezellig toernooi. Waarbij ze vonden dat alles wel zeer goed was geregeld. Maar wij willen natuurlijk ook alle ouders bedanken voor het mee gaan naar dit toernooi. Want zonder ouders die mee gaan is het bijna onmogelijk om de kinderen te laten spelen.
Ronald
