Mijn naam is Lali Lataria. Ik kom uit Georgië. Georgië ligt aan de Zwarte Zee en onder de Kaukasus. Als kind heb ik heel veel tafeltennis gespeeld en ben ik tafeltennis kampioen geweest. Toen ik 9 jaar was wilde ik leren tafeltennissen e n ben ik naar een tafeltennis club in mijn stad Chobi gegaan. Bij mijn eerste lessen was er geen tafel maar een muur. Ik moest oefenen door de bal tegen een muur te slaan. Ik heb daar goed tafeltennis leren spelen en heel veel wedstrijden gespeeld. Toen ik 16 jaar was ben ik twee keer kampioen tafeltennis geweest en twee keer een derde plaats gehaald. In de zomer was ik altijd in Karbuleti aan de Zware Zee bij mijn vader, die directeur was van een kindertehuis. Daar ben ik begonnen tafeltennis les te geven aan kinderen.
Twee en een half jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen en toen ik (taal-)niveau 2 gehaald had dacht ik: nu spreek ik voldoende Nederlands om als vrijwilliger te gaan werken en kan ik les gaan geven in mijn favoriete sport tafeltennis. Eerst heb ik op internet gekeken: er was een tafeltennis vereniging in Rijswijk, die ook les gaf aan kinderen. Die vereniging heette Steeds Hoger /TSB en zij trainen in Don Bosco aan het Julialaantje. Ik ben een keer naar hen toegegaan en gevraagd of ze mij als vrijwilliger konden gebruiken. Ze waren onder de indruk van alle stempels op mijn sportkaart en ik mocht een maand als assistent trainer mee lopen. De eerste twee keer was moeilijk omdat de kinderen mij niet altijd begrepen, maar ik kon dan laten zien wat ik bedoelde. Ik vind het heel leuk, want ik ben elke donderdag avond bij Don Bosco als trainer aanwezig. Wij zijn op donderdag nu met 3 trainers en 15 kinderen. Het is hier wel een beetje anders, maar trainer Ronald helpt mij daarbij.
Ik heb in Georgië geschiedenis gestudeerd en bij de Georgische Radio en Televisie gewerkt. Daarna heb ik 15 jaar bij in een literatuur museum “llya Chachavadze” gewerkt. Ik wilde daarom de stage van mijn school in Nederland bij een museum doen. Wij hebben verschillende musea bezocht en gevraagd wat de mogelijkheden waren. Het Museum “Beelden aan Zee ” in Scheveningen wilde dat wel. In september ben ik daar in de bibliotheek aan mijn stage begonnen. Ik werk daar van 10 uur tot 12 uur, op vrijdagochtend. Ik heb daar bezoekers rondgeleid en heb veel medewerkers ontmoet. Zij hadden een Russisch boek, dat zij niet konden lezen. Ik ga daar nu een hoofdstuk van vertalen. Ook moet ik de nieuwe boeken die aangeschaft worden in hun computer zetten.
Ik ben in Nederland 1 jaar lang bijna elke dag naar school gegaan. Daarom is de school mijn tweede huis geworden. Ik heb op school veel vriendinnen uit verschillende landen gemaakt: uit Indonesië, uit Tadjikistan, en uit Iran. Maar wat heel belangrijk is: ik kan nu Nederlands spreken.
Ik wil de lezers van de website een vraagje stellen: wie wil goed tafeltennis leren spelen? OK, ik heb een cadeautje voor je.
Laila
