Afgelopen weekend was Steeds Hoger/TSB weer in het buitenland. Dit keer was de bestemming Luxemburg. Hier deden we mee aan de Grand Prix de Luxemburg.
De afvaardiging bestond uit Micha, Gwen en Romy en (naar later bleek) een echte veteraan. Rond het middaguur werd er vertrokken vanaf Don Bosco. Na een lange reis door berg en dal kwamen we aan bij onze verblijfplaats, een jeugdherberg in het alom bekende plaatsje Hellendorf. Het was maar goed dat de navigatie een keertje goed werkte, want anders hadden we dat gehucht nooit gevonden. Het voordeel was wel, dat we ons hier in alle rust konden voorbereiden op het toernooi, omdat we toch niet door fans of media konden worden lastig gevallen. Néé, lekker genieten van de rust en het mooie uitzicht. Helaas niet echt van het gerstenat, want de bar sloot al om 22.00 uur!
Zaterdag moest iedereen vroeg uit de veren, want het toernooi begon al om 9.30 uur met het dubbelspel. Helaas konden we geen potten breken en zat er geen 2e ronde in. Dan mocht Micha aan de bak in het enkelspel. In zijn poule werd hij tweede en drong hij door tot de laatste 16. In de vervolgronde kwam hij echter net iets tekort. We hadden echter een joker bij ons, die direct werd ingezet. Remco kon de verleiding niet weerstaan en ging voor de prijzen bij de “veteranen 1”. Met zijn afwijkende spelletje wist hij twee tegenstanders te verschalken en verloor hij maar één wedstrijd net aan in de 5e game. Ondanks alles geen 2e ronde, want door een wat vreemde berekeningsmethodiek van de organisatie werd hij 3e in de poule.
Onze dames moesten beginnen in het toernooi tot en met 14 jaar. Jongens en meisjes door elkaar. De kans om de poule te overleven was dus heel erg klein, maar Romy en Gwen deden waar ze voor waren gekomen, namelijk lekker spelen en ervaring/hardheid opdoen.
Om 16.00 begint het laatste toernooi. Micha was warm en kwam tot soms heel goed spel, maar moet wel het hoofd buigen. In de categorie miniemen (tot 12 jaar) lagen er kansen voor Romy en Gwen. Romy haar tank was echter leeg (meer eten en drinken is de tip voor de toekomst). Gwen begon tegen een sterk meisje en verliest helaas maar net. In de 2e poulewedstrijd trof ze echter een jongetje, die ze met 3-0 aan de kant kon zetten. Hierdoor plaatste ze zich automatisch bij laatste 4. In de halve finale speelde ze haar beste spel van de dag, maar deze jongen is gewoon een maatje te groot. Maar goed, een mooie gedeelde derde plaats leverde een beker en een oorkonde op!
Na een uitgebreide maaltijd op een terras in Luxemburg gingen we weer terug naar onze basis voor de noodzakelijke rust en voorbereiding op dag 2. En weer geen gerstenat, want bij aankomst was de bar al dicht!
Op zondag moesten we wederom weer vroeg in de zaal zijn. Door de wisselende resultaten van zaterdag stond er wat druk op ons. Micha verloor weer zijn eerste partij (moest er weer inkomen). Remco begon echter weer sterk en gaf een sterke junior 3-0 op de broek. De 2e game was zelfs legendarisch met een 24-22 stand. In de 2e ronde was echter de pijp op na de winst in de 1e game.
Bij de dames II moest Gwen tegen een vrouw van middelbare leeftijd. Ze verloor nipt, maar wat een geluk.de tegenstandster was kennelijk onder de indruk van het enthousiasme/ bezieling van Gwen dat ze besloot haar plaats af te staan door zich terug te trekken..Gwen zat dus weer in de halve finale (en dus weer prijs!!), waarin ze moest spelen tegen een sterk Duits meisje van 14 jaar. Wederom gooide Gwen het best mogelijke spel op tafel en wist ze haar tegenstandster regelmatig goed onder druk te zetten. Zonder meer een eervolle nederlaag, waarbij zelfs de Duitse coach aangaf onder de indruk te zijn van het spel van onze tienjarige.
Ook de anderen speelden naar behoren, maar meer prijzen zaten er toch niet in. Wel was het mixtoernooi (Micha met Gwen en Remco met Romy) een ervaring om in te lijsten. Rond 17.30 uur werden de auto’s weer gestart. Bij Luik nog even langs bij de “M” voor de broodnodige happen en rond 22.30 uur was iedereen weer thuis. En Steeds Hoger/TSB heeft even vier weken rust!Ronald
