Verslag ooievaarsbokaal, een kort overzicht

Dinsdag 7 januari is de Ooievaarsbokaal 2014 van start gegaan met de ontmoeting tussen Wibats/Steeds Hoger en titelverdediger Salamanders. Het was Ivo weer gelukt om met 15 spelers naar de Zuidlarenstraat te komen en van beide partijen kwamen er geen onverwachte afmeldingen, zodat er niet hoefde te worden geïmproviseerd.

Een kort overzicht van de gespeelde wedstrijden:

Wibats/Steeds Hoger 1 – Salamanders 1: 8-2. Volgens de rating waren de heren van Salamanders net iets sterker dan die van Steeds Hoger, maar tijdens de wedstrijd was daar weinig van te merken. Voormalig Wibatslid Chris van der Deijl had van alle spelers de hoogste rating, maar hij werd knap in 4 games bedwongen door de ontketende Ton van Amerongen, die ook Antwan Wiegerinck (na een 0-2 achterstand) en Ivo van Middelkoop wist te kloppen. Chris slaagde er wel in om van Stephen Gan en Arthur Gieles te winnen, maar daar bleef het voor Salamanders ook bij, want Stephen en Arthur versloegen allebei zowel Antwan als Ivo. Ook het dubbel werd door Ton en Arthur (met 3-0) gewonnen van Chris en Ivo.

Wibats/Steeds Hoger 2 – Salamanders 2: 4-6. Op papier een spannende strijd en dat werd het ook, want maar liefst 6 partijen vergden de volle 5 games. Dat leverde echter slechts eenmaal een punt op voor Wibats/Steeds Hoger, gescoord door Hans Vierling tegen Debbie de Klerk. Maar liefst 3 keer trok Salamanders na een verlengde 5e game aan het langste eind: Peter van Reeuwijk versloeg zowel Albert de Jong als Ron Zandhuis met 13-11, terwijl Koos Aardoom na 12-10 de felicitaties van Hans in ontvangst mocht nemen. Debbie had ook 5 games nodig tegen Albert en Ron, waarbij ze er tegen laatstgenoemde in slaagde om 2 games met 11-0 te winnen! Koos won ook van Ron, maar Albert en Ron wonnen het dubbel van Debbie en Peter. In de laatste 2 partijen klopte Hans eerst Peter en daarna bleek Albert te sterk voor Koos.

Wibats/Steeds Hoger 3 – Salamanders 3: 1-9. John Klappers was qua niveau gelijkwaardig aan de spelers van Salamanders 2 en dat liet hij ook zien, want alleen Luc Vlietstra slaagde er in om hem een game af te snoepen. Voor de rest waren de verschillen tussen beide teams op papier niet zo groot, maar Salamanders speelde erg overtuigend. Ook Rob Joosten won al zijn partijen, al had hij daar tegen Jolanda Buijze wel 5 games voor nodig. Rob van Soest moest zich echter al na 3 games gewonnen geven. Rob Hage leverde voor Salamanders ook een nuttige bijdrage door van Luc (na een 2-0 achterstand) en naamgenoot Rob te winnen. Ook het dubbel leverde een punt op voor Salamanders, maar Jolanda redde namens Wibats de eer door Rob Hage met 3-0 te kloppen.

Wibats/Steeds Hoger 4 – Salamanders 4: 3-7. Op tafel 4 was het Klaas Dijkstra die qua niveau beter bij team 3 paste en ook hij stelde niet teleur en scoorde 3 punten, al wisten Chris van der Zon en Quirijn Stempher nog wel een game van hem te winnen. Quirijn slaagde er wel in om na een spannende partij in 5 games van Lenie Heijnen te winnen en won ook (met 3-0) van Ruud Hazenboom. Tijdens de 2e game gleed Ruud hard onderuit, doordat het naast de tafel glad was geworden door gemorste frisdrank. Dat was even schrikken, maar gelukkig kon Ruud wel verder spelen zonder al te veel problemen. Ruud had daarvoor al 2 partijen gewonnen tegen Chris (die matchpoints liet liggen) en Hans Koot en ook Lenie slaagde daarin. Chris en Hans wonnen echter wel het dubbel tegen het gelegenheidsduo Lenie en Klaas.

Wibats/Steeds Hoger 5 – Salamanders 5: 3-7. De heren van Wibats leken van tevoren een goede kans te maken, maar in de praktijk pakte dat anders uit. Jan Scholte en Arie Zuidwijk bleken taaier dan verwacht en scoorden allebei de volle 3 punten, al kostte dat met name tegen Hans Ouwejan de nodige moeite, want dat waren de enige 2 partijen die in 5 games werden beslist. Ruud Gram won van beide heren slechts 1 game en Ron Kranenburg presteerde dat alleen tegen Jan. Ook het dubbel werd in het voordeel van Salamanders beslist. De heren van Wibats slaagden er wel in om van Leny Rip-Langelaan te winnen, al kostte dat bij Ruud en Ron nog best enige moeite. Opgeteld betekende dit dus een 19-31 zege voor Salamanders, dat daarmee nog beter voor de dag kwam dan vorig jaar, toen een score van 24-26 voldoende was om de bokaal te winnen. Ondanks de ruime zege van Wibats/Steeds Hoger op tafel 1, bleek Salamanders op de andere tafels toch weer sterker en heeft de lat daarmee aardig hoog gelegd voor de andere verenigingen.

Maandag 13 januari werd de tweede wedstrijd om de Ooievaarsbokaal gespeeld tussen Wibats/Steeds Hoger en Pingwins. De eerste wedstrijd was in een forse 19-31 zege voor Salamanders geëindigd, dus was het een lastige opgave voor Pingwins om het nog beter te doen. Arnold was met 15 spelers van Pingwins naar ons clubgebouw gekomen en zelf was hij aandachtig toeschouwer bij de wedstrijden. Ter plaatse bleek dat Carlos Wolff in de plaats van Andrew Brady speelde, maar dit leverde verder geen verschuivingen op.

Een kort overzicht van de gespeelde wedstrijden:

Wibats/Steeds Hoger 1 – Pingwins 1: 6-4. Het eerste team werd gevormd door spelers van Steeds Hoger en Hans Vierling was de uitblinker, want hij won al zijn partijen met overtuiging (2 x 3-1 en 1 x 3-0). Dat gaf ook de doorslag in de wedstrijd, want de verschillen tussen beide teams waren niet groot. Stefan Boeters verspeelde namens Pingwins geen game tegen zowel Henk Engbersen als Anton Vaassen, terwijl Chi-Fay Au-Yeung alleen van Anton won en in 5 games van Henk verloor. Nieuwkomer Robin Sluysmans slaagde er namens Pingwins niet in om een punt te scoren, maar was er tegen Anton wel heel dichtbij, want het werd 11-9 in de 5e game. Het dubbel leverde met een 3-0 score nog wel een punt op voor Pingwins, dat na een 3-4 voorsprong toch nog met 6-4 werd geklopt.

Wibats/Steeds Hoger 2 – Pingwins 2: 2-8. Op papier was er tussen beide teams weinig krachtsverschil, maar toch kwam er een ruime uitslag op het scorebord. Daar moet wel bij aangetekend worden dat slechts 2 partijen in 3 games werden beslist, waaronder de zege in de laatste partij van de taaie John Spaninxs tegen Carlos Wolff. De andere zege van de heren van Wibats kwam op naam van Patrick Diot, die daarvoor 5 games nodig had tegen Erik Mahieu. De nonchalant ogende Marck van der Zee won namens Pingwins al zijn partijen, maar tegen John kostte dat veel moeite, want het werd 3-2 en 2 games won hij pas na een verlenging (13-11 en 12-10). Ook Erik wist John pas na 5 games te bedwingen. Ben Spaans kwam niet tot een overwinning, ook niet in het dubbel met John.

Wibats/Steeds Hoger 3 – Pingwins 3: 2-8. Namens Pingwins hadden Clemens van Wijk en Sergiy Ulyashyn een dag eerder al blijk gegeven van hun vorm, want ze speelden de finale tegen elkaar op de Zuid-Hollandse kampioenschappen in de G-klasse (met Clemens als winnaar). Aad van Schie toonde echter weinig ontzag voor Sergiy, want met zijn sterke backhand klopte hij hem met 3-0. Vervolgens won Quirijn Stempher in een zeer spannende partij met 3-2 van de altijd lastige Rolf Fülscher. Daarmee namen de heren van Wibats een 2-0 voorsprong, maar vervolgens bleek de koek volledig op te zijn. Clemens had weinig moeite met ex-darter Bert Vlaardingerbroek en verspeelde alleen een game tegen Quirijn. Sergiy en Rolf wonnen hun overige partijen zonder al te veel moeite en ook het dubbel ging overtuigend naar Pingwins.

Wibats/Steeds Hoger 4 – Pingwins 4: 6-4. De heren van Wibats waren op papier sterker en namen ook een 3-0 voorsprong, want Chris v.d. Zon versloeg zijn rivaal Dick van Gilst in 3 spannende games, Frans Au klopte Hans van Lochem met 3-1 en Hans Koot was na 3 games klaar met Steven van Looveren. Vervolgens eindigde het dubbel echter in een overwinning (met 12-10 in de 5e game) voor de heren van Pingwins en vanaf dat moment werd het een gelijk opgaande strijd. Hans Koot had een prima avond en won al zijn partijen, al had hij daar tegen Dick de volle 5 games voor nodig. Chris won wel van Steven, maar verloor verrassend van Hans van Lochem. Dick en Steven slaagden er allebei in om van Frans te winnen, waarmee Pingwins het verschil tot 2 punten wist te beperken. Wibats/Steeds Hoger 5 – Pingwins 5: 5-5. Vanaf het begin werd dit een spannende strijd met wisselende kansen. Dit kwam vooral tot uiting in het dubbel, waarin Ruud Gram en Cock v.d. List de lange partij uiteindelijk in hun voordeel beslisten tegen Hans de Bruin en Yin Peng Leung: 11-8, 5-11, 10-12, 12-10 en 14-12. Ook in het enkelspel bleef Ruud ongeslagen, maar tegen Paulin Cheng had hij wel 5 games nodig. Cock won daarentegen met 3-0 van Paulin, maar zijn andere partijen gingen verloren, met 3-1 tegen Hans en met 3-2 tegen Yin Peng. Theo Bakker won tegen Yin Peng en Paulin nog wel een game, maar scoorde geen punten namens Wibats. Zo werden de punten op tafel 5 tussen beide teams gelijk verdeeld.

In de loop van de avond werd het duidelijk dat Pingwins een flinke voorsprong van rond de 10 punten had genomen, dus de score van Salamanders (31 punten) begon in zicht te komen. Op 3 van de 5 tafels won Wibats/Steeds Hoger echter de laatste partij, waardoor er uiteindelijk een uitslag van 21-29 op het scorebord verscheen. Ten opzichte van Salamanders kwam Pingwins dus 2 punten tekort, maar dit was toch een goede prestatie, omdat Pingwins (op grond van de resultaten van de najaarscompetitie) op papier alleen op tafel 3 iets sterker was. De avond verliep weer in een prima sfeer en er waren diverse mooie wedstrijden te zien.

Dinsdag 21 januari werden de wedstrijden om de Ooievaarsbokaal 2014 afgesloten met het duel tussen Wibats/Steeds Hoger en VVV. De eerste twee wedstrijden waren in overwinningen voor de bezoekende verenigingen geëindigd. Salamanders zette direct een overtuigende score neer met 19-31 en Pingwins deed een moedige poging om dat nog te overtreffen, maar bleef uiteindelijk steken op 21-29. De opdracht voor VVV was dus duidelijk: er moesten minstens 32 punten worden gescoord om de Ooievaarsbokaal voor de eerste keer te winnen. Om dat te bewerkstelligen had Vally 15 spelers gevonden die samen voor een goed resultaat wilden knokken. Mede dankzij de veel betere weersomstandigheden dan vorig jaar was iedereen aanwezig, dus de organisator (die dit keer zelf niet meespeelde) had een makkelijke avond.

Een kort overzicht van de gespeelde wedstrijden:

Wibats/Steeds Hoger 1 – VVV 1: 9-1. Het team van VVV bestond uit precies dezelfde spelers als vorig jaar, terwijl bij Steeds Hoger alleen Leo van Zijl was vervangen door Ton van Amerongen, want Leo speelde nu op tafel 2. Vorig jaar wonnen de heren van Steeds Hoger met 10-0, dus het was van tevoren duidelijk dat VVV het lastig zou krijgen. Dat bleek ook zo te zijn, maar een walk-over werd het zeker niet, want slechts 3 partijen werden in 3 games beslist en daar zat ook de knappe zege van Jean-Pierre Chateau bij op Arthur Gieles. Uiteindelijk bleek dat wel het enige punt van VVV te zijn, want zowel Ton als Stephen Gan bleven ongeslagen, ondanks het bij vlagen goede tegenspel dat ook Simon Schouten en Vally Karagantcheff lieten zien. In het dubbel namen Jean-Pierre en Vally nog wel een 2-1 voorsprong, maar Arthur en Ton gaven ze vervolgens geen kans meer.

Wibats/Steeds Hoger 2 – VVV 2: 6-4. Dit was op papier een vrij gelijk opgaande strijd en dat bleek ook tijdens de wedstrijd. VVV begon sterk, want Jaap Dekkers klopte Albert de Jong in 4 games en Stefan van Bijnen won in 3 spannende games van Leo van Zijl. De sterk spelende Lam bracht tegen Shahab Davoudi het eerste punt voor de thuisspelers op het bord. VVV vergrootte de voorsprong door het dubbel met 3-1 te winnen, maar daarna herstelden Leo en Albert zich door in 3 games van achtereenvolgens Jaap en Shahab te winnen. Stefan zette VVV nog een keer op voorsprong door Lam in 4 games opzij te zetten, maar het slotwoord was voor de heren van Wibats en Steeds Hoger: Leo won van Shahab (20-18 was de langste game van de avond), Lam klopte Jaap in de enige partij over 5 games en Albert sloot op knappe wijze winnend af tegen Stefan.

Wibats/Steeds Hoger 3 – VVV 3: 6-4. Ook hier waren de teams vrij gelijkwaardig aan elkaar. Van de heren van Steeds Hoger was Ron Zandhuis op papier de sterkste, maar het liep deze avond niet bij hem en hij verloor al zijn wedstrijden in 4 games, waarbij het met name tegen Peter van Baarle wel erg spannend was. Henk Engbersen kwam daarentegen zeer verrassend voor de dag, want hij scoorde 3 punten en verspeelde zelfs geen game. Hans Vierling deed ook een duit in het zakje door eerst in 3 games van Peter te winnen en daarna in 4 spannende games van Christian Stocker. In zijn laatste partij kon hij het echter niet bolwerken tegen Ad Sannen, die met 3-1 aan het langste eind trok. Het zesde punt namens Steeds Hoger werd in het dubbel gepakt door Hans en Henk, die na een verloren eerste game niet meer in de problemen kwamen tegen Peter en Ad.

Wibats/Steeds Hoger 4 – VVV 4: 8-2. VVV zette de sterke duospelers Harry Nieuwenbroek en Marcel van der Salm in, met daarnaast Kees van Gijtenbeek uit de reguliere competitie. Marcel begon ook sterk door in 3 games van Aad van Schie te winnen, maar John Spaninxs trok de stand gelijk door een zwaarbevochten zege tegen Harry. Ben Spaans klopte daarna Kees en ook het dubbel ging naar Ben en Aad, die Marcel en Harry in 4 games de baas waren. John won ook zijn tweede partij met zijn sterke aanvalsspel tegen Marcel, maar Kees scoorde het tweede punt voor VVV in 5 games tegen Aad. Ben won vervolgens overtuigend van Harry, waarna de laatste 3 partijen telkens in 5 games door de heren van Wibats werden gewonnen. John maakte eerst een 2-0 achterstand goed tegen Kees en Ben won een titanenwedstrijd (12-10 in de 5e) tegen Marcel, waarna Aad zijn eerste punt scoorde tegen Harry.

Wibats/Steeds Hoger 5 – VVV 5: 8-2. VVV speelde met drie spelers uit de duocompetitie, terwijl dit bij Wibats alleen voor Cock van der List gold. De heren aan deze tafel hadden kennelijk geen zin om er heel lang werk van te maken, want 7 partijen werden in 3 games beslist en de overige 3 vergden 4 games. Daar zat het dubbel bij, dat namens Wibats door Ron Kranenburg en Frans Au werd gewonnen van Ton Benschop en Jos Berk. Ton won in het enkelspel wel met 3-1 van Ron en Jos deed dat zelfs met 3-0 tegen Cock, maar Rob Westdorp kwam op deze avond niet verder dan één gewonnen game tegen Cock. Frans bleef op deze tafel dus als enige ongeslagen en verloor zelfs geen game, waarmee hij zijn sterke spel in de najaarscompetitie een goed vervolg gaf. Al met al konden de spelers rond half elf hun batjes alweer opbergen.

Op deze avond werd het al snel duidelijk dat VVV het niet zou redden om de score van Salamanders te overtreffen, maar dat Wibats/Steeds Hoger op alle tafels zegevierden was een onverwachte uitkomst, want op tafel 2 zag het daar lange tijd niet naar uit. De totaalscore viel met 37-13 flink hoog uit, mede doordat de thuisspelers erg succesvol waren in de partijen die in 5 games beslist werden: van de 7 werden er 6 gewonnen. Dit gebeurde voornamelijk op tafel 4, want op de overige tafels kwam het in totaal slechts twee keer tot een 5e game. Aan enthousiasme ontbrak het echter zeker niet, want ook bij de bekendmaking van de uitslagen was de zaal nog goed gevuld.

Zo is Salamanders erin geslaagd om voor de vijfde keer op rij beslag te leggen op de Ooievaarsbokaal. Pingwins blijft nog steken op vier overwinningen en VVV kan het volgend jaar opnieuw gaan proberen (misschien kunnen we de spanning dan wat opvoeren door de opstellingen iets aan te passen). Als de erelijst op het plaatje is bijgewerkt, kunnen Ivo en zijn medespelers de bokaal binnenkort weer in Wateringen tegemoet zien. Ik dank iedereen voor zijn bijdrage om deze wedstrijden weer tot een succes te maken en hoop jullie volgend jaar weer terug te zien!

Quirijn