Nagekomen verslag IYC Hasselt, jongens pupillen met fotolink

Hasselt 2012: team Pepijn, Pieter, Wouter, zie ook deze fotolink.

Voor Pepijn en Wouter was Hasselt het eerste internationale toernooi, Pieter deed al eerder mee. Dit was het 20ste internationale tafeltennistoernooi in Hasselt, dit keer met 650 deelnemers uit 11 landen. Er werd gespeeld bij de jongens D (pupillen-leeftijd) in Kuringen. De heren speelden gezellig in dezelfde (warme) zaal als Chantal en Emma. Overnacht werd er op de camping (nou ja, voetbalveld) en alle ouders waren ook van de partij. Voor sommigen bestond de overnachting uit voetballen en kletsen, voor anderen uit zingen, voor weer anderen heel gewoontjes uit slapen. Gedurende het prachtige Pinksterweekend werden steeds in de ochtend een groot aantal teamwedstrijden gespeeld, ’s middags werd het enkel-toernooi gedaan.

Op zaterdag troffen Wouter, Pepijn en Pieter als eerste een team uit Duitsland. Alleen Wouter wist een partij te winnen. Daarna volgden een team uit België (1 winstpartij voor Pepijn) en Entac uit Nederland ((2x winst voor Wouter en 2x voor Pepijn, 1x voor Pieter). ’s Middags kwamen alle spelers van het team goed op gang en ze plaatsten zich door alle drie tweede in hun poule te worden (= 3x winst en 1x verlies), direct voor het hoofdtoernooi de volgende dag. Doodmoe, maar voldaan werd de eerste dag afgesloten.

Zondag hoefden de heren pas om 11.30 uur te starten. Twee Nederlandse teams, Nijmegen en Flash, stonden op het programma. Nijmegen had door een blessure slechts 2 spelers, waardoor de 1ste twee punten al voor aanvang ‘binnen’ waren. Pieter vond dit toch jammer, want hij had zich graag gerevancheerd tegen Ties (de geblesseerde speler) van wie hij in december 2011 de finale van het hoofdronde van het toernooi in Assen verloor. Enfin, tegen de andere 2 spelers wist alleen Pieter 1 winstpartij te pakken. 3-3 dus. Tegen Flash werd de eerste overwinning als team geboekt door 2 winstpartijen voor Pieter, 1 voor Wouter en 1 voor Pepijn. Een goede uitgangspositie om maandag als team te gaan strijden voor plaats 9 of 10.

Maar eerst werd op zondagmiddag nog het enkel-toernooi afgerond. De jongens hoefden niet mee te doen aan de classificatie, waardoor er 2 ½ uur in een inmiddels erg warme zaal (en dat was echt niet leuk meer) gewacht moest worden op hun eerste wedstrijd in het enkel-hoofdtoernooi. Maar het kon erger: de meiden, Chantal en Emma, wachtten maar liefst 3 ½ uur voor ze weer konden spelen. Helaas vlogen door het knock-outsysteem alle 3 de jongens er direct bij de eerste wedstrijd uit. Terwijl Chantal en Emma nog ploeterden in de zaal, gingen de jongens naar het zwembad voor een opfrissende plons. Het hoort niet bij het verslag van het jongensteam, maar mag niet onbeschreven blijven ……………….. de gouden time-out van moeder Claudia in de eerste wedstrijd van Chantal in het hoofdtoernooi. Bij een achterstand van 9-10 in punten, 1-2 in games, werd de time-out gegeven die Chantal het tweede winstpunt (dus 2-2) en uiteindelijk in vijven (3-2) de overwinning bracht. Wat een spannende wedstrijd! Emma wilde overigens dezelfde stunt uithalen, maar redde het net niet in vijven. Beide meiden speelden super, mijn complimenten.

Enfin, bij ‘thuiskomst’ bleek dat er iets mis gegaan was bij het indelen van de jongens-D-teams voor de laatste wedstrijden. Niet een strijd om de 9de of de 10de plek was door de wedstrijdleiding voor Pepijn, Wouter en Pieter bedacht, maar een om de 13de of 14de plaats. Dat was teleurstellend en kon gewoon niet kloppen. Omdat het niet lukte om dit via de wedstrijdleiding herzien te krijgen, gingen Ronald en Gerdien (de moeder van Pepijn) zelf de boer c.q. de camping op en regelden met Nijmegen en Flash dat ieder team wel de juiste wedstrijd zou gaan spelen.

Heerlijk was de BBQ op zondagavond in de grote tent. Daar waren ook de prijsuitreikingen voor het enkel spel. Voor Steeds Hoger viel Daan Goossens (gast van een andere vereniging) met een mooie derde plaats in de prijzen. Gefeliciteerd! Nog een aantal andere bekenden zagen we het podium bestijgen. Gefeliciteerd Nienke, Mylena en Elwin!

Er was ook leuke life muziek en later op de avond disco. Vroeg naar bed zat er dus niet in.

Toch was iedereen maandagochtend rond 9.30 uur weer fris en fruitig present in zijn of haar sporthal. Daar bleek voor Wouter, Pepijn en Pieter dat ook de wedstrijdleiding akkoord was dat er om de 9de/10de plaats gespeeld werd en zo kwam dit Steeds hoger/TSB team uit tegen een Belgisch team uit Herckenrode. Met 2 winstpartijen voor Pieter en 1 voor Wouter werd het 3-3 en moest er gedubbeld worden voor de uitslag. Hoewel Pepijn er maandagochtend door vermoeidheid echt een beetje doorheen zat, pepte hij zich op en speelde de dubbel samen met Pieter. Ze verloren nipt met 8-11 in de vijfde game. Jammer, maar heel goed gespeeld, jongens.

Toch was Hasselt nog niet afgelopen. De wedstrijdleiding vroeg of de jongens niet nog een teamwedstrijd wilden spelen tegen twee Nederlandse meiden die zonder tegenstander waren. Er werd niet geaarzeld en meteen ja gezegd. Toen wisten Pepijn , Pieter en Wouter nog niet dat ze alles gingen verliezen tegen Sharon (Nederlands kampioene, welpen meisjes) en Alice (tweede bij de Nederlandse kampioenschappen, pupillen meisjes). Maar geen probleem, ze vonden het een hele eer en een mooie afsluiting.

Terug op de camping was er het geweldige nieuws dat Romy met haar Ierse team eerste was geworden. Hartstikke leuk / goed!

We kijken terug op een dankzij vele Belgische vrijwilligers goed georganiseerd toernooi, leuke wedstrijden en veel gezelligheid onder elkaar.

We willen hier vooral Ronald, hoofdtrainer van Steeds hoger/TSB, enorm bedanken voor zijn regelwerk en begeleiding.

Jolande, moeder van Pieter